Musiek in my ore…

Volgens die plan dat Mamma semi-daagliks oor dieselfde onderwerp moet skryf as Ouboet. Sy weergawe (“Music to my ears…“) is in Engels geskryf.

 

Dié uitdrukking is veronderstel om oor te dra hoe bly, dankbaar, selfs verheug, die spreker is om ‘n sekere geluid te hoor: ” … laggende kinderstemme soos musiek in die moeë soldaat se ore…” of dalk “…sy instemming tot my plan klink na musiek in my ore…”

 

Moontlik is dit omdat musiek van ouds af verbind word met heugelike gebeure: feeste, troues, konserte, oorwinnings. Daarom dat ons enige aangename geluid assosieer met musiek (net in ons eie ore, natuurlik! – ander hoor dit nie) se positiewe eienskap.

 

Maar wat van diegene wat nie juis van musiek hou nie? Of, erger nog, glád nie van musiek hou nie? Sou die rumoer van stadsverkeer, alarms en skreeuende stemme vir hulle dan wees soos musiek in hul ore? Net ‘n groot lawaai? Ook maar goed dat diesoortige mense in die minderheid is, anders sou die uitdrukking geheel-en-al ‘n ander betekenis hê!

---