Tweetalige Tuisskolers

'n God-in-alles tweetalige tuisskool-familie wat, met 'n plaashart, in die stad oorleef!

Werksdag

Daar is dinge in elke huishouding wat gedoen moet word, maar niemand het ooit lus om dit te doen nie. Wat op daardie lysie is, verskil van huis tot huis – selfs in dieselfde huis van dag tot dag. Al ooit geweet die kar moet eintlik binne skoongemaak word, maar net nie lus nie? Maar op ‘n anderdag pla dit dalk nie om dit te doen nie. Wel, wat gebeur wanneer niemand ooit lus het nie? Soos die hoenderhok skoonmaak.

Soms is dit ook so dat een gesinslid ‘n werkie ophaal wat hul reken dringend gedoen moet word, maar in ‘n ander gesinslid se “departement” val, soos ‘n stukkie van die gordyn se soom wat uit is, of die gangkasdeur se skarnier wat herstel moet word. Sulke dinge kan maklik tot struweling lei – en het al meermale in ons huis!

Lank, lank gelede toe die seuns nog klein was (babas/ongebore) het ons een metode gehad om al hierdie dinge gedoen te kry. Ons het op gereelde, vasgestelde basis vergadering gehou, kompleet met notule en vorderingsverslae. Ek dink amper dit was iets soos elke tweede Maandagaand.

Elkeen van ons kon items op die aksielys byvoeg, dan het ons bespreek wie se verantwoordelikheid dit is om die volgende stap te neem. Dit het soms beteken dat ons dit vinnig Sondagaand of Maandagmiddag net voor vergadering doen, net sodat die volgende stap in die ander persoon se kamp kan val met die vergadering (soos stout skoolkinders wat hul huiswerk gou die oggend voor skool doen). Maar die werk het gedoen gekom.

In die buiteland het dinge heeltemal anders gewerk, so die vergaderings het in onbruik verval. Ons het nie eintlik daar enige stelsel gehad nie, maar dit was ook nie eintlik nodig nie. Ons het geen troeteldiere aangehou nie, doer bo in ‘n wolkekrabber gewoon, so geen tuin gehad nie… dinge was net anders.

Terug in Suid-Afrikan, met die seuns ouer en ook gereed vir verantwoordelikhede, werk die hele vergaderingstelsel net nie meer nie. Vir ‘n tydjie het ons net knorrig geraak vir mekaar as iemand neul omdat iemand anders nie hul werk doen nie (gordynsoom / deurskarnier / hoenderhok). Dis nie dat ons nie besef dit moet tog gedoen word nie, maar daar was meestal net tydsberekening-verskille. Soos iemand wat jou aan ‘n gordynsoom herinner net wanneer jy vir die eerste keer die week ‘n boek optel om bietjie te lees. Of oor die kasdeur kla op ‘n yskoue dag wanneer niemand kans sien vir werskaf nie.

Voeg daarby dat daar nie werklik tyd is in die week om dit te doen nie. Manlief is elke dag heeldag op kantoor. Ons drie doen skoolwerk. Ja, ek weet tuisskool gee mens meer ruimte vir aanpasbaarheid, maar mens kan ook nie so buigbaar wees dat daar geen tyd oor is vir skoolwerk nie! Na ‘n effe onplesierige naweek van meningsverskille het ons hard probeer dink aan ‘n nuwe oplossing. Ook een gekry:

Maandelikse werskdag. As daar enigiets is wat gedoen moet word, op gereelde basis of eenmalige instanthouding, word dit opgeskryf teen die yskasdeur. Die eerste Saterdag van elke maand mag niemand enigiets ander doen nie, na ontbyt, as om aan daardie lys te werk, totdat dit klaar gedoen is. Kom wat wil.

Gewoonlik is niemand eintlik lus nie, maar selfs dit help ‘n vreemdsoortige samehorigheid aan – ons almal werk aan dinge waarvoor ons (oorspronklik) nie eintlik lus was nie. Maar as mens nou eers eenmaal die tuinslang in die hand het en per ongeluk aspris jou familielede natspuit, dan word selfs hoenderhok skoonmaak pret! Herstelwerk aan die huis word sommer gou ‘n oomblik van onderrig, want die seuns staan tog in elk geval daar om te help. Omdat almal weet hulle kan weer ontspan na al die werk klaar is en ook weet dat dit dan klaar is vir ‘n maand, is dit goeie aansporing om dinge geDOEN te kry, sonder dat enigiemand hoef slawedrywer te speel.

As mens dan ‘n stukkende kasdeur, of soomuit-gordyn, of vuil kar raaksien deur die loop van die maand, gaan skryf jy dit maar net op die lys, en weet dit sal wel gedoen word. Sodoende mors niemand hul asem op neul en herinner nie.

Ek is redelik seker op ‘n stadium sal hierdie nie meer die ideale oplossing wees nie, en sal ons maar weer ‘n ander plan moet maak. Dan maak ons dit maar. Vir nou, werk dit vir ons!

😦 Volgende Saterdag is werksdag.

Lewer kommentaar »

%d bloggers like this: